Cami, Mescid, Minare, Mihrap, Mahfel, Kürsü, Kubbe, Alem, Şerefe, Mahya Nedir ?

Caminin Bölümleri Hakkında kısa özet bilgiler – Cami, Mescid, Minare, Mihrap, Mahfel, Kürsü, Kubbe, Alem, Şerefe, Mahya, Şadırvan, Müezzin, İmam Nedir ?

Mihrap;

Mihrap: Camilerin Kıble duvarında bulunan ve imamın namaz kıldırırken durması için ayrılmış olan girintili yer. Mihrap ilk kez 8. yüzyıl başlarında ortaya çıkmıştır.

Minber;

Minber: Üzerinde hutbe okunan merdivenli yapı.
Genel olarak mimari açıdan cami içerisinde mihrabın sağ tarafına denk gelecek şekilde inşa edilmektedir. İmamın özellikle cemaate yüksekçe bir yerden hitap edebilmesi için merdivenli biçimde tasarlanmış cami içi bütünleyici yapıdır. Minber; ahşap mermer tuğla gibi maddelerden yapılabilir.

İmam hutbeyi merdivenin basamakları üzerinde okur. Merdivenli yapıda imamın sesini cemaate duyurabilmesi amaçlanmıştır.

Mahfel;

Mahfel: Camilerde etrafı parmaklıklarla çevrilmiş yahut yerden yüksek yapılmış olan yerin adı.Mahfil’de denir. Camilerde aynı zamanda binanın yüksekliğine göre ikinci bir mekan temin etmek ve duvar boşluklarına bir hareket vermek üzere, muhtelif cephelerine sütunlar üzerinde mahfeller yapılmıştır.

Kürsü;

Kürsü: Camilerde vaizlerin va’z sırasında oturdukları yüksekçe yerdir.

Kubbe;

Binaların üstünü örtmek için kullanılan yarım küre şeklindeki mimari unsur. Kubbe, mimari alanda eski dönemlerden beri uygulanan bir unsurdur. Tarihi gelişimi süreci içinde boyutları büyüyen kubbe asıl önemli gelişimini Türk ve İslam mimarisinde kaydetti. Kubbe zamanla Cami mimarisinin vazgeçilmez bir unsuru haline geldi. Başlangıçta küçük boyutlu kubbeler inşa eden Türk mimarlar, özellikle İstanbul’un fethinden sonra büyük kubbeli eserler yapmaya başladılar.

Alem;

Alem: Minarenin tepesine yerleştirilen hilâl (ay) şeklindeki tepeliğe denir.

Camii;

Cami: Müslümanların kutsal ibadet mekanıdır. Arapça’dan gelen bir sözcük olan “Cami”; Cem (Toplanma, bir araya gelme) kökünden gelen cami “toplayan, bir araya getiren yer, toplanma yeri” demektir. Her kıtada ve ülkede değişik göz alıcı mimari tarzlar ve süslemelerle yapılır.

Mahya

Mahya: Özellikle Ramazan ayında birden fazla minaresi olan camilerin iki minaresi arasına konulan ışıklı yazı.Osmanlılar döneminde yağ kandilleri ile yapılan mahyalar, günümüzde elektrik ampulleri ile yapılmaktadır.

Mescid;

Mescid: Müslümanların toplu halde veya tek başına namaz kılıp, ibadet ettikleri umuma açık mübarek mekanlardır.

Minare;

Minare: Câmilerin bitişiğinde ezan okumak için yapılan kule şeklinde yüksek yapıya denir.

 Şerefe (Şerafe)

Şerefe: Minarelerde çepeçevre ve çıkıntılı olarak yapılan ezan okuma yeridir. Buraya minarenin içindeki basamaklarla çıkılır. Minarelerde genellikle bir şerefe bulunur. Birden fazla şerefeli minareler de vardır.

 Şadırvan;

Şadırvan:Genellikle cami avlularında ortada bulunan, çevresindeki musluklardan ve ortasındaki fıskiyeden su akan üzeri kubbeli abdest yeri. Bazen tek sıra halinde de olabilir.Genel olarak her camide bulunur. Şadırvanın ortasındaki havuzu, estetik bir kubbe örtüsü kaplar ve sütunlarla çevrilidir. Altıgen veya sekizgen yapıyı çevreleyen saçakların altında musluklar ve oturaklar taş veya ahşaptır. Şadırvan da Osmanlı cami mimarisinin temel öğelerindendir.